بانوي اطهر


به بهانه ی عرض تسلیت به محضر امام عصر (عج)

و شیعیان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام

 ***

باز دشمن كينه را از سر گرفت

باز آتش جان خشك و تر گرفت

بار ديگر دشمني آغاز شد

در عداوت شيوه ديگر گرفت

باز شيطان در عداوت با بشر

انتقام از يك گل احمر گرفت

تا نيازد دست، دشمن بر علي

فاطمه در پشت در سنگر گرفت

آتشي بر پا شد از بخل و طمع

شعله اش تا دامن آن در گرفت

فاطمه بين در و ديوار شد

ميخ در بازوش را در بر گرفت

سيلي اي بر گونه زهرا نواخت

ياوري از ساقي كوثر گرفت

فاطمه انگار سد راه بود

خصم، جان «بانوي اطهر» گرفت

بر زمين افتاد، اما شد به پا

دست برد و دامن حيدر گرفت

كاي علي اي جانشين مصطفي

دشمن از چه از تو بال و پر گرفت

خانه ما جايگاه وحي بود

از چه رو اين خانه را اخگر گرفت

بي اجازه كي نبي وارد شدي

كاينچنين آتش ورا اندر گرفت

گفت زهرا من همان دردانه ام

كز نبي پيمانه و ساغر گرفت

من گل ياسم سزايم كي بود

زير پا اينگونه ام پرپر گرفت

هر كه خواهد دست يابد بر علي

بايد اول جانم از پيكر گرفت

يا علي جان گر ولايت غصب شد

حق خود را خواهم از داور گرفت

ضربه در محسنش را سقط كرد

از ولايت ياور و همسر گرفت

از امامت مادري در خاك كرد

وا مصيبت از نبي دختر گرفت

آسمان شد تيره و تاريك و سرد

زانكه ديوي زآسمان اختر گرفت

دختر پاك پيمبر كشته شد

از علي او را يكي كافر گرفت

بر يتيمان علي زاري كنيد

چون فلك زاطفال او مادر گرفت

آفرين بر جان پاكت فاطمه

هر زن نيكي تورا سرور گرفت

من «حزين» از ماتم جانسوز او

قلب هر صاحبدلي اخگر گرفت

81/5/21     شيراز 
  
سال روز شهادت حضرت  



شب و ساحل


شب و ساحل و بغض من، وای من

سکوت و غم و درد پیدای من

من و آسمان و سکوتی غریب

دل و غربت و مثنوی های من

شب و خلوت و ماه در آسمان

من و چشمه ی اشک زیبای من

خروش است و موج و دلی بیقرار

دلی نه، که در سینه دریای من

اگر بشکند بغض من در سکوت

ز سر می رود خواب و رؤیای من

تو با من چنین بی وفایی مکن

نظر کن به امروز و فردای من

رهایم کن از درد دلواپسی

خراب تو شد دین و دنیای من

تو و دوری و رنج راهی دراز

من و جاده و زخمی پای من


در انتظار بهار


 نوروز را به همه ی دوستان عزیزم تبریک

عرض نموده و سالی همراه با

سلامتی ، سعادتمندی ، سربلندی ، شادی و امیدواری 

تحت توجهات حضرت ولی عصر(عج)

را برای همگان آرزو می نمایم .

»»»»»»»»««««««««««

قاصدک آمده است

       با نشاط و خوشحال

             در هوا می رقصد

                   قاصدک جان سلام

                          آمدی باز امسال

                                  ز کجامی آیی

                                   تو چرا خوشحالی

                                     چه پیامی داری؟

قاصدک هیچ نگفت

       چشمکی بر من زد

          خنده ای کرد و پرید

                        گوییا داد نوید

                                   که کسی می آید

می وزد باد صبا

   چه لطیف است هوا

               با نسیم آمده اند

                               قاصدک ها بسیار

          همه دست افشانند

                   همگی پاکوبان

                        غزلی می خوانند:

                            " مژده مژده ای گل

                                         مژده بادت بلبل

                                             که دگر بار آمد

                                                  فصل سرسبز بهار"

 

                                                                                                                                      

تماشای بهار


    بهار می رسد از راه

   تماشا کن باغ را

 ساکنان باغ

     سرخوش از آمدن بهار 

    برتن کرده اند

   جامه های سبز

     و برخی

     پوشیده اند

     پیراهن های پولک نشان

    شکوفه های پولکی

   چشمک می زنند

   نسیم می وزد

   دخترکان زیبا روی باغ

  گیسوان خود را

    به دست نسیم سپرده اند

   پولکی

    از پیراهنی جدا شد

    و بر زمین افتاد

  نسیم

   بیشتر وزیدن گرفت

   زمینسرتاسر 

   پولک نشان شد

   می وزد نسیم

  ساکنان باغ

   به رقص در می آیند

   و آواز می خوانند

     صدای خوش عشق

    به گوش می آید

    بلبلان خوش نوا

    به وجد آمده اند

     و ترانه می خوانند

    در آغوش گل،

      ناز و عشوه گل

      دیدنی است ...

      چه لذتی دارد

     تماشای باغ

    در فصل بهار


آرزو


کاش در سینه دلی بی رنگ بود

کاش در دل ها سیاهی ننگ بود 

کاش دل پر می شد از سودای عشق

کاشکی دل هایمان بی زنگ بود

کاشکی دل ها فروزان می شدند

آسمان دل پر از شبرنگ بود

کاش در دل ها محبت خانه داشت

کاشکی دنیای ما بی جنگ بود

کاش راهی پیش رو می بود سبز

کاشکی هر جاده ای بی سنگ بود

یا اگر سنگی ز راهی می رسید

دور از پاهای هر چه لنگ بود

کاشکی معشوقه ها عاشق شوند

یا غزل هاشان بر این آهنگ بود

کاشکی دل را خریداری کنند

هر زمانی زلفشان در چنگ بود


شهر قشنگ قصه


بیست و دوم بهمن ماه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران

بر همه ی مسلمانان ایران و جهان به ویژه فجرآفرینان

و خانواده ی معظم شهدا مبارک باد

(تقدیم به بچه های انقلاب )

 ***

تو شهر خوب قصه

یه روز دیو سیاهی

بـــرای مــردم آورد

پلیـــدی و تبـــاهی

      ***

اون دیو زشت رفتار

قلبش پر از کینه بود

با سبزه ها و گل ها

دشمـــن دیــرینه بود

      ***       

شهر قشنگ قصه

مثل یه باغ گل بود

فریاد مردم شهر

چــو نالـــه ی بلــبل بود

    ***   

باغ گل قصه مون

امــا یه باغبون داشت

یـــه بـــاغبون دانـــا

که قلبی مهربون داشت

                       ***               

وقتی که باغبون دید

پژمرده گشته هر گل

وقتـــی شنیـــد بلنــده

آه و فغـــان بلـــبل

    ***   

فریـــاد زد خـــروشید

کای دیو زشت سیرت

از بـــاغ ما برون شو

از جان شدست سیرت

         ***

دیـــو سیـــاه بدجنس

افتاد به جون گل ها

چنگـــال زد به قلب

باغبـــون قصـــه مـــا

      ***  

بـاغبـــون مهـــربــون

بــا دیــو زشت جنگید

بـــه یـــاری خـــداوند

بســـاط ظـــلم بر چید

      ***

پیـــروز شـــد باغبون

در ماه نور بهمن

کوتاه کـــرد از بـــاغ

دســت پلیـــد دشــمن

         ***        

 امـــا حــالا سال هاست

دیــــو سیـــاه مــرده

بـــاغ قشنگ گـــل رو

بــــه باغبـــون سپرده

    ***      

باغبــــون خـــردمنـــد

اون مــــرد آسمـــونی

گل ها رو آبیاری کرد

تــــو بـــاغ مهـــربونی

   ***   

در اون گلستان عشق

شکوفه ها وا شدند

درخت و سبزه و گل

سبز و شکوفا شدند

***        

افسوس باغبون رفت

از باغ قصه آخر

اما چه غم که آمد

یک باغبون دیگر

    ***   

امروز شهـــر قصــــه

آباد و با نشاط است

در هر کجای این شهر

هلهله در بساط است

      ***   

ما جمله در تلاشیم

با شور و عشق و ایمان

فریادمـــان بلنـــد است

پاینــــده بـــاد ایـــران

            ***        

          

در آرزوی یار


شهادت امام حسن عسکری(ع) بر رهروانش تسلیت

و

 آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج) خجسته و مبارک باد


***

                شادم که ز هجران تو ناشادم من

                ویران شده توام که آبادم من

                از رنج فراق تو چنین دلخونم

                  دریاب مرا که جمله بر بادم من

 ***

ای دل ز چه از هجر نگارت خونی

ای دیده چرا ز فرقتش جیحونی

او آید و هجران به سر آید روزی

ای سینه چرا زدوریش محزونی


 ***

اندوه دلم ز حد فزون شد ای یار

روح از تن من دگر برون شد ای یار

باز آی و شب فراق را آخر کن

دستی به دلم بر که چه خون شد ای یار

 ***

از درد فراق یار حیران شده ام

آواره هر کوه و بیابان شده ام

یارب ز وصال او مرا مژده بده

کز فرقت او زار و پریشان شده ام


***


تسلیت


رحلت جانگداز نبی مکرم اسلام(ص)


 و شهادت مظلومانه ی سبط اکبرش امام حسن مجتبی (ع)


و شهادت غریبانه ی امام رئوف ، رضای آل محمد (ع) 


بر شیعیان و رهروانشان تسلیت باد

...

من عشق رضای آل احمد دارم

دردل هوس آن شه سرمد دارم

چون هیچ کسی به حشر یارم نبود

یاری طلب از آل محمد دارم


ساقي غمگسار


ضمن عرض تسلیت به مناسبت اربعین حسینی
 
« درد دلی از جنس اربعین »

آرام دل و قرار زينب

خوش مي روي از كنار زينب

اي همسفر اي عزيز مادر

تنها مرو از ديار زينب

در هجر رخ بهاري تو

گرديده خزان بهار زينب

اندوه دلم ز حد فزون شد

اي «ساقي غمگسار» زينب

ياد تو برادرم حسينم

آرامش قلب زار زينب

بشنو تو ز من حكايتي چند

از هر شب و هر نهار زينب

غم هاي نشسته بر دل من

وان رنجش بي شمار زينب

از كوفه و مردم جفاكار

وز ديده اشكبار زينب

زآتش زدن خيام گويم

يا از دل پر شرار زينب

از ابن زياد و طعنه هايش

آن دشمن نابكار زينب

از رأس تو در تنور خولي

اي سرور تاجدار زينب

از شام بلا سخن بگويم

وز سينه داغدار زينب

از چوب يزيد بر لبانت

اي مايه اقتدار زينب

از كنج خرابه با يتيمان

يا از رخ پر غبار زينب

از دختر كوچكت رقيه

آن بلبل شاخسار زينب

آن دم كه تو رفتي از بر من

بردي دل بيقرار زينب

ديدي كه چه آمد به سر من

از گردش روزگار زينب

كو قاسم و عون و جعفر تو

بنگر تو به شام تار زينب

گو اكبر و اصغرت كجايند

عباس چه شد نگار زينب

در ماتم داغ ياورانت

پر غصه دل فگار زينب

روزي كه سر از تنت جدا شد

ديدي كه چه شد به كار زينب

خورشيد رخت به نيزه اما

خورشيد كجا و يار زينب

جز روي نكويت چه بماند

در خاطر ماندگار زينب

در غربت خواهر غريبت

رفتي ز چه از ديار زينب

با آن همه رنج و سختي راه

وان محنت آشكار زينب

سرمايه صبر و استقامت

شد مايه افتخار زينب

 تنها به كجا روي برادر

اي ياور و شهسوار زينب

يارب نظري به نينوا كن

پرپر شده گلعذار زينب

اي دل اگرت سر وصال است

داري هوس مزار زينب  

باقلب «حزين» و ديده تر

بنماي نظر به يار زينب

                                          

تمنای دل محزون


دلی در سینه دارم پر هیاهو

دلی سرشار عشق آن پری رو

دلی دارم پر از درد و پر از غم

نباشد در دلم غم جز غم او

غم هجر نگار نازنینم

دلم را می کشد زین سو به آن سو

همه گویند روی یار زیباست

نشان کی می دهد آن روی نیکو

نقاب از چهره یا رب کی گشاید

نمایان کی کند مژگان و ابرو

خبرها از خم زلفش رسیده 

شمیمی کی رسد زان تار گیسو

نگارا من از آن ترسم بمیرم

نبینم لحظه ای آن قد دلجو

دل محزون تمنای تو دارد

به غیر از تو نگیرد با کسی خو

دلم تا کی به دنبال تو گردد 

به هر شهر و دیار و برزن و کو